Tag Archives: جزیره در کهکشان

سخنرانی پروانه کاظمی در تدکس او قهرمان ملی کوه نوردی ایران است که به قله های اورست و کانچن جونگا .ماکالو و ...صعود کرده است .

مسخره باز : فیلمی از همایون غنی زاده با فانتزی های بی سابقه ، سینمای او را از آن خود کرده همان طور که تئاترش شخصی ست . سینمای شخصی اش مثل مهرجویی به دل می نشیند اگر اهل کافه گودو باشی

دوست دارم یادداشتم را با این شعر شروع کنم ، شاید این شعر واگویه ی همه ی کاراکترهای فیلم لانتوری باشد .” سینه خواهم شرحه شرحه از فراق / تا بگویم : شرح دردِ اشتیاق . . .هر کسی از ظن ِ خود شد یارِ من / از درون من بجست اسرارِ من ” مثنوی- دفتراولشاید تا این لحظه زمزمه …

بیا شق القمر کنیم ، بیا نمک بریزیم روی خیارو با صدای بلند بجوئیمش . بیا همدیگه رو صدا بزنیم ، یا مثلا انگشتای دست همو یکی یکی بشمریم . بیا ببینیم گوش مون کنار سرمون هست یا نه ، بهش دست بزنیم ، تو برای من گوشواره بنداز من برای تو . بیا چایی بخوریم . من اسمتو داره …

گفتگوی ساناز سیداصفهانی با ملک جهان خزاعی - از افسانه های کهن فارسی تا بنگاه تئاترال - از سینمای ایران تا سینمای جهان

چاتورانگا ( سانسکریت ِ شطرنج است ) داستان از زبان ساشلی روایت می شود . او تحت تاثیر قرص های اعتیادآور در فضای وهم انگیزی بین گذشته ای که عذابش می دهد و حالی که میگذراند روایت می کند . ساشلی مادرش ( عروسک ) را پیش از انقلاب از دست داده است ، پدر او که سر بازی شطرنج تمام دار و ندار و خانه شان را باخته نیز بر اثر الکل می میرد . او تنها یک برادر دارد به نام سهند که اعتنای غیر مجازش به ساشلی سبب نابودی راوی می شود و . . .

یادداشت پرویز جاهد بر داستان ساناز سیداصفهانی

کابوس یک میس شانزه لیزه

به بهانه ی کتاب خیابان گاندی با ساناز سیداصفهانی در رادیو گفتگو گپ و گفتی انجام میشود . . .

در شکوه انزجار فیلمی از رومن پولانسکی نوشته ی ساناز سیداصفهانی