بایگانی برچسب: نقد

دور دو فرمان شب بدی رو سپری کرده بودم . . . شبی که  پر از نوشتن و روی ترازو گذاشتن اولویت های مردم و با چرته امتحان کردن  کردنشون بودم . همه چیز رو  میدیدم و مینوشتم و میخوندم . . . شبی که سه ساعت صورتم مثل ماهی تابه چسبیده بود به شیشه پنجره  تا آمدن یکی از تقلبی ترین دن ژوان …

دوستان از تمام کامنت هاتون ممنون. از اینکه منو خوب میخونید ممنون . هر چقدرم خوب بنویسم نمیتونم دردم رو بگم . . . خوب بنویسمش . . . . شدیدا حال ندارم . . . کارای بد کردم . . .جالبه امروز به هر کس زنگ و اس ام اس زدم که بیاد منو ببره دکتر همه جلسه بودن …

محبتی که بیشتر از استطاعتش بود رو نثارم کرد ، بعد ناغافل از چشم های من ، باز نثار کرد و فلسفه بافت (از نوع کش باف )، همان طور که موهایم را ،  باز  قلعه ی ملال آور مرا با صدای دو یا سه  یا هم چهار رگه اش شاد کرد و از چشمهای من غفلت کرد . تلو تلو …

  خب ، خب ، خب این یه پست کاملا هیجان  انگیز و خاص و منحصر به فرده اگر باور ندارید بخونید .میس شانزه لیزه یکی از شکارچی های ماهره و توی این دوره زمونه که واقعا خودش یه پا دوره ی آخر زمونه واسه روزنامه ها ، میس شانزه لیزه از آب گل آلود ماهی میگیره یا هم اینکه …

دیشب دیر خوابیدم . داشتم با یکی از شخصیت های نمایشنامه ام دعوا میکردم و ادبش میکردم اما اون کار خودش رو میکرد و هی از توی صفحه ی من میپرید این ور و اون ور برای همین ساعت ۴ سیگار آخر شبم رو کشیدم و فکر کردم صبح ساعت ٨ کی میخواد بلند شه بره سر تمرین و با …

آه پدر، پدر بیچاره ، مامان تو را در گنجه آویزان کرده و من خیلی دلم گرفته نوشته آرتور کوپیت ترجمه رامین ناصر نصیر – شهرام زرگر یادمه وقتی میرفتم کتاب فروشی های انقلاب و میپرسیدم نمایشنامه ی آه پدر پدر بیچاره مامان تو رو توی گنجه آویزون کرده و من دلم خیلی گرفته رو دارید ؟ همه به من …

منهای دو پیشاپیش از تمام شما میخوام – شدیدا هم میخوام – گزلیکتون رو غلاف کنید و نخواید خاک تو چشم و چال من کنید ، چون کمی تا قسمتی عصبی هستم و از اون جا که از زیر بته عمل نیومدم  و نسبت به تئاتر حساسم میخوام نامه ای برای (( داوود رشیدی)) در این جا بنویسم که ممکنه …

از وقتی که کوچیک بودم فکر میکردم مورچه ها و دار و درخت و پروانه ها میفهمن آدم چی میگه ، فکر میکردم واسه همین وقتی سوسک میبینه دارن بهش فحش میدن و با دمپایی میوفتن دنبالش میزنه به چاک ! حتی یه زمان که یه بادکنک زرد رنگ  برام خریده بودند ، باهاش حرف میزدم و گمان میکردم اون …

برگی از دفترخاطرات میس شانزه لیزه لباس مادام مارگو را تنم کردم و با ماسکی که به صورتم زده بودم رفتم پیش آقای شاعر.سعی کردم صدایم را خش دار کنم و تاب و پیچ تنم را عوض کنم . آقای شاعر با من خیلی مهربان بود . کم کم داشت باورم میشد که به جز من زنان دیگری را هم …

شوهر من مرد سلاخی بود که همیشه قبل از دیدن من ، پشت کشتارگاه دست و رویش را میشست و ادکلونی که زن بدکاره ای به او هدیه داده بود به خود میزد و به خانه مان می آمد . من همیشه منتظرش بودم و دستهایم همیشه رنگ حنا به خود داشت ،‌همین طور کف پاهایم و رنگ موهایم . …