«حکایت مادیان نظر خورده » گوشه‌ی آخور تنگ افتاده بودی ، غلت می‌زدی از پهلویی به پهلوی دگر ، از هر صدا سر بر میگرداندی ، به تنت عرق نشست کرده بود ، من میلرزیدم ، تو ناله میکردی ، با پای عقبی حکیم را رانده بودی ، من مشت میزدم تو ناله سر میدادی ،    از حکیم و اسبدار …

در قسمت چهارم از پادکست داستان‌های فینیکس، شما را به شنیدن داستان «به خاطر یک پیاله چای» نوشتهٔ ساناز سید اصفهانی و با صدای خود ایشان دعوت می‌کنیم. ساناز سید اصفهانی، داستان نویس، انیماتور و روزنامه نگار،فارغ الحصیل رشته موسیقی از هنرستان عالی موسیقی و رشته تئاتر از دانشگاه سوره است. ساناز با روزنامه‌هایی چون همشهری، اعتماد، شرق و فرهیختگان و نشریاتی چون سینما-چشم، …

یادداشتِ فاطمه سلامی در وینش «نامبرده، حسین سرشار» مجموعه‌­ای است از ۱۳ گفت‌وگوی ساناز سیداصفهانی با افرادی که در دوره‌­های مختلف با حسین سرشار همکاری کرده‌­اند و در بخش پایانی عکس‌های نایاب و درواقع دیده‌نشده‌­ای از این تنها سولیست اپرای ایران دارد. ایک کتاب پیش‌تر در لندن چاپ شده بود و حالا در این نسخه گفت‌وگو با هومن خلعتبری و …

Ateşi Titrek Bir Aşk Mektubun baş faili Marcello, aşk düellosunda bir fallik obje, bir kırbaç olarak karşımıza çıkıyor. Marcello’yu, Sanaz’ın karşısında zayıf ve titrek yönlerini gizleme ihtiyacı hisseden bir erkek portresi olarak yorumluyorum. Mektuptaki fallik obje, aradaki hatıraların gerilimini yükseltiyor. Tutkulu bir aşk alevinin hezeyanlarını yaşatıyor. Bir kadının en günahsız hali cezalandırılıyor. Aşk, bir kadının en günahsız hali değil midir? …

قسمتِ اول از [ نامه هایی برای مارچلو ] در شماره‌ی بیستم ماهنامه ی اینترنتی یوک ، انتشار یافت . بُرشی از داستان : . . . چگونه این لحظه‌‌ی زیبای ریسه رفتن از خنده را به جهنم تبدیل کردی جنابِ شیرِ بیشه ی شجاعت !؟ آن شلاق را بر تنِ مست و سُست من چطور زدی ؟ بعد از …

گفت و گوی تلفنی با نصرت کریمی این گفتگو در تاریخ ۱۳۹۰/۳/۲۴ ساعت ۹ شب انجام گرفت . – حسین سرشار ،که در مدرسه ی مشیری ، در رشته ی آواز درس میخواند چون شاگردِ خیلی خوبی بود از طرف وزارتِ فرهنگ و هنر بهش بورسی دادند و فرستادندش ایتالیا که در آنجا آواز اُپرا را تحصیل بکند که برگردد …

خانه پدري صادق هدايت در معرض تخريب /روزنامه اعتماد ۳/بهمن/۸۶اين خانه بايد موزه هدايت مي شدساناز سيداصفهاني «صادق هدايت» به گردن همه نويسندگان اين مرز و بوم حق دارد و خواسته يا ناخواسته سايه اش بالاي سر همه نويسندگان است، به طوري که کم و بيش در آثار اکثر نويسندگان تصويري از عناصر و مايه هاي «هدايت» را مي توان …

دستم را بالا میاورم از میانِ خیزابِ امواجِ دریا نه برای اینکه نجاتم دهی نه چون که شنا بلد نبودم برای اینکه نگاهم کنی یا از جایت بلند شوی ، صدایم کنی ! – آخ آقای یوشیج ، قسم به رخنه ی اشک در شکاف قلبِ شکسته این رسم غلطِ زمانه است که بساط دلگشا بر مردم ساحل نشسته گسترده …

کیکِ محبوب من فلک جز عشق محرابی ندارد /جهان بی‌خاکِ عشق آبی ندارد غلام عشق شو کاندیشه این است /همه صاحب‌دلان را پیشه این است جهان عشقست و دیگر زرق‌سازی همه بازیست الّا عشقبازی اگر بی‌عشق بودی جان عالَم که بودی زنده در دوران عالَم؟ کسی کز عشق خالی شد فسرده‌ست گرش صد جان بوَد بی‌عشق مُرده‌ست* *خمسه نظامی ، …

ین یک عکسِ دو نفره نیست.] شما را دعوت می‌کنم به شنیدنِ صدای سنتوری که گاه مضرابش دستِ فریار است و گاه سیم‌هایش داریوش مهرجویی و برعکس. مگر در عجین شدنِ دو روح و هم‌دستی‌شان در خلقِ اثر ، رازی نیست ؟ نام این دو نفره را می‌گذارم« به رنگِ انار» ، سرخ ِ صد دانه، که عشق و خشم …