یادداشت پرویز جاهد ، همچون خورشیدی بر گردن میدرخشد.
در این دوره ای که محافل ادبی و نورچشمی شدن باعث و بانی چاپ آثار و گرفتن جوایز ادبی شده و ناشران لیاقتِ نویسنده را ندارند.
انتخابم این بود که داستان “بهمن خان و توبه اش ” را در خیابان و در میادین و یا در کافه ها بخوانم که به مراتب از در زرورقِ وزین صاحب امتیاز این علما بودن به قلب و روح مخاطب نزدیک تر است.
ساناز سیداصفهانی