1393

ای نوروز م . . . روزگارت را به روشنی ، با خورشید ِ سعادت به سلامت ، ساعت به ساعت بیافروز . ای روزِ  نو   ، روزگار ِ نو    شو بر ما ، بر ما ماه های شب ها را روشنی بخش ِ رویاهامان ، فانوس وار آونگان در رویاهای شیرین بنما مهتابی  . ای چهار فصل ِپیش ِ رو  ، بهارت ، تابستانت ، پاییز و زمستانت ، نباشد چو روزگار پیش ، چنان جان فروز و روح انگیز شود تا برگ برگ ِ تقویم را خاطره نوشت ِ شادی ها ، تجربه ها ، به  ها ، تر ین هاکنیم . تَر شود چشم از اشک ِ شوق در شب نوشت های همیشگی مان . قصه های چهار فصلت ای سال ِ نو بی غصه و بی چاه و آه باشد . . . غروب ها و طلوع ها ساعات مقدس ت بشود نه میعادگاه ِ دلگرفتگی ، نه اشتراک ِ تنهایی آدم ها . ای سال ِ نو سرخی سیب ِ هفت سینت روی ِ سیمای ما ، سبزه ی سربلندت پیشانی نوشتمان ، سنجد ِ عاشق  شفا بخشد ، روان و جانمان را ، سکه ی هفت سینت باشد کار و بار مردان و زنان ِ سرزمینم ، سیر و سرکه ، دل ِ عاشقان باشد ، نگران ِ نبودن ها ، دوری ها تمام شود ، بدی ها پایان یابد . مثل سیر و سرکه بجوشد دل ِ نگران ِ دوستی ها ، سفره ی همه پر برکت ، پر نعمت به نشان ِ سمنوی هفت سینت باد . دور باد هر گرانی و هر سماق مکیدنی از بیکاری ، از اخبار دور دست ها و نزدیک دست ها دور باد شومی بر مردمان که خودمانیم . چشم ِ شیطان کور و کر ، همه ی طلسم ها در آتش ِ اسپند ِ سفره دود باد . عطر ِ هر فصلمان طراوت ِ سنبل ِ هفت سین باشد . بار خدایا ، تخم ِمرغ ِ هفت سینمان ، بار دهنده ی روزگار ِ شیرین باشد ، ثمره ی زایش هایی عاشقانه از انسان تا گیاه و حیوان ،  سموم و گند و آفات از زمین ما ِ از سرزمین ِ ما دور باد . هر بلایی دور باد به صد هزار بار دور به هزار و سی صد و نود و سه بار باد دور و دورتر . . . از این به بعد اش خوب باشد . چراغ ِ هر خانه ای ، که دل باشد یا از گِل ، روشن بماناد . چون شمع ِ هفت سین . ساعات ِ هر روزمان خوش باد . به چرخ ، نچرخد زمین و عقربه ی ثانیه شمار اگر به کام ِ مردم ِ سرزمین نباشد . باشد همه سعادت ، برکت ، خوشی ، فرح بخشی ، رقص و شادی ، زندگی باد از این به بعد هر چه باداباد نیکو باد . 

ای اسب ، ای سال 1393 ای 9 ِ میان ِ دو 3 ، نشان به تو که میان ِ دو 3 تَک مانده ای در این هزاره ، این سال ات بر کام ِ همگان شیرین باد . آمین . 

عیدتان مبارک . 

میس شانزه لیزه