چهارشنبه سوری

میس شانزه لیزه ، چند صباحی بود ، در کوچه باریک های تو در توی نم و نمور پایین شهرنشین ، یک آرایشگر چیره دست پیدا کرده بود که خودش یک بار به میس گفته بوده که دروغ چرا تا قبر آ.آ.آ.آ من عمر نوح دارم و یک گوی آینده بین و یک سری رنگ برای رنگ سر و یک سری پودر برای جوان کردن پوست و کلی عصاره های گیاه های سرخپوستی دارم برای جادو و … زن عجیبی بود که همیشه صورتش مثل نقاب سفید بود و لب هایش باز نمیشد و فقط صدایش را میشنیدی که از بدنش بیرون میزند . همیشه لباس کولی ها تنش بود و توی خانه ی محقرش پر از موش و مار و جغد و سنگ و آینه و … زندگی میکرد .با این همه پیر زن که عمر نوح داشت و صورت زن سی ساله ، مدعی بود که بیشتر از صد سال سن دارد و همه جا رفته ، همه ی جزیره هار ا دیده ، حتی جزیره در کهکشان را . چند باری هم برای میس توی گوی آینده بینش نگاه کرده بود و خبر های عجیب و غیر قابل توصیفی میداد . خلاصه میس شانزه لیزه  قول داده بود که امروز پیشش برود تا با هم قهوه بخورند و او عصاره ی جذابیت را در حلق میس شانزه لیزه بریزد . پیر زن با دست های خشک چروکش دست های میس را در دست گرفت و صورتش را به او نزدیک کرد …نزدیک تر … میس که هیولایی ته جانش میخندید فکر کرد راست است که هر چیزی بهایی دارد شاید سالهاست که کسی از پیر زن لیپس نگرفته و او تشنه ی این دیوانه بازی هاست اما به جاش می ارزد به اکسیر جذابیت و عدم تنهایی . لیپس های پیرزن با چسب چوب به هم چسبیده شده بود . او با نگاهش وارد چشمان میس شد و گفت :” باید موهات رو رنگ آتیش کنی ! ” میس شانزه لیزه از روی عسلی بلند شد و گفت :“ آتیش -آتیش چه خوبه حالام تنگ غروبه چیزی به شب نمونده به سوز و تب نمونده “ پیرزن دایره ای از زیر دانش بیرون آورد و شروع کرد به دف زدن گفت :” دوباره …بخون ….برقص….مثل جونی های من …مثل ما کولی ها ” میس آهی کشید و فکر کرد این روزها در جایی که به آن میگویند ایران نزدیک روزهای پریدن از آتش و گفتن- شنفتن ( زردی من از تو-سرخی  تو از من )ه …..شروع کرد برای کولی چرخ زدن و خواندن و پیچ و تاب دادن .بعد نشست رو به روی آینه و گفت :”بزن آتیشیم کن….موهامو طوری رنگ کن که همه ی کوچه پر تصادف شه! همه نگاش کنن کالسکه ها بخوره به هم و اسب ها گیج شن . زود باش رنگ آتیشم کن  ” پیرزن با دست هایی که مثل شن کش بود رنگدانه های آتش را از توی شومینه بیرون آورد و ریخت روی سر میس شانزه لیزه . هر تار مو مثل آتشی بود ، مسی، سرخ، نارنجی ، قرمز …این شد موهای میس شانزه لیزه . قهوه شان را خوردند و میس کوچه پس کوچه هار ا به سمت اتاق زیر شیروانی اش بالا آمد….فکر کرد با این سر و وضغش بهتر است مردم بیایند از روی سر او بپرند و بگویند سرخی تو از من زردی من از تو .

همیشه چهارشنبه سوری برام مصادف با خاطره ی 12 سالگیم که با بر و بچه های کوچه دختر و پسرهایی که از اون موقع قرارمدار ازدواج گذاشته بودیم  و کنار آتیش میرقصیدیم و فش فشه بازی میکردیم . . . که یه دفعه یه مرد هروئنی اومد روی زمین دراز کشید و سیگارش رو با آتیش چهارشنبه سوری ما روشن کرد . همیشه یادمه اون موقع پسر همساده که عاشق من بود حسابی مواظبم بود که یه وقت یارو منو نخوره یا گازم نگیره …هنوز قیافه ی اون یارو یادمه . اون روزها خوب بود .بابابزرگم که اون روزها زنده بود همیشه دستور میداد از باغش توی کرج برامون بوته و چوب و از این چیزا بیارن …اما الان چهارشنبه سوری مصادف شده با ترکوندن بمب توی کوچه ها و نه خبری از قاشق زنی هست نه کسی در خونه ی کسی آجیل جهارشنبه سوری میاره . الان همه چیز رنگ باخته باید بری وسط حیاط از روی آتیش بپری و بوی زغال بگیری برگردی خونه و با اندوه فراوان بری به پیشواز سال نو که چیزی نیست جز خاطراتی که تکرار میشن و بدتر از همه بهونه آوردن واسه عید دینی نرفتن و دچار انواع و اقسام مرض ها شدنه برای اینکه همین جا یه حال خوبی به جزیره ام داده باشم یه آهنگ سورپرایز براتون میذارم که حتما دانلود کنید و باهاش یاد من بیفتید و بگید دمش گرم . در (این جا ) شما آهنگ بی نظیر خانم گلوریا گینور که سرشار از شادی و هیجان و صداست رو به آسونی با یه کلیک دانلود کنید . خلاصه که ما در جزیره بوته خواهیم گذاشت و از رویش خواهیم پرید و لعنت جان به دشمنان و حسودان و دوستانی که حیله گرند خواهیم داد و خوشی خواهیم گذراند .