قاب

🔳🔳🔳🔳🔳 این زن ، از دل دریا و مشتهای دیوانه ی امواج بیرون می آید . او سر کابوسش را زیر آب می کند و با حرارتی متعهدانه به فرار از خود، لباس پوشیده و خود را به اولین ساحل دم دست می رساند؛ در همین بین صدای شاتر و فلشِ عکاس، مختصات خفگی شُش هایش را به هم می زند ؛ بلندش می کند ، برش می دارد پرتش می کند وسط زندگی . تارهای نامریی کابوس در هر عکسی که از او گرفته ميشود، مو به مو قیچی می شود . بین همه ی عکس ها ، در این یک عکس ( سوم شخص معطوف به عین ) زنی ست سرگردان ، که ابژه ی مورد نظرش ،سوژه ى مورد نظر عکاس نبوده .

عکس : کیان کوهستانی

درباره ساناز سید اصفهانی

متولد 14 . 9 . 1360 در تهران ، از سن پنج سالگی وارد هنرستان عالی موسیقی شد و بعد به مدرسه ی هنر و ادبیات ِ صدا و سیما رفت . ساز تخصصی او پیانو بود که به صلاحدید خانواده از ادامه ی تحصیل در این رشته به صورت تخصصی منصرف شد و وارد رشته ی ریاضی فیزیک شد و پیانو را در کنار درس با اساتید مجرب به صورت خصوصی فرا گرفت . او دارای مدرک انیمیشن کامپیوتری از مجتمع فنی تهران میباشد و همزمان با تحصیل و کار در این رشته وارد دانشگاه سوره ی تهران شد و در رشته ی تئاتر ، گرایش ادبیات دراماتیک تحصیل کرد . همزمان با ورود به دانشگاه شروع به همکاری با مطبوعات شد . او با روزنامه هایی چون همشهری ، همشهری مناطق ، اعتماد ، اعتماد ملی ، شرق ، تهران امروز ، فرهیختگان و ماهنامه ی ادبی گلستانه ، مجله ی نقش آفرینان ، ماهنامه ی رودکی و سینما- چشم ( روح سرگردان موزه سینما )، ماهنامه ی سیاسی فرهنگی دنیای قلم . . . همکاری کرده است .